Kaliski Klub Filmowy

syla

tak tylko szybko na temat tego filmu-chcialam sie podzielic swoja opinia.
wg mnie- na pewno nie jest to film z serii "agent 007 w Kenii" ale nie jest to tez film ktory wykorzystal caly swoj potencjal.Moim zdaniem mogl sie dokopac o wiele glebiej jesli chodzi o sytuacje w krajach trzeciego swiata i dac j e sz cz e bardziej do myslenia chociaz na pewno poruszy potrzebna dyskusje.
O czym jest mniej wiecej/o brytyjskim dyplomacie ktory tropiac nmordercow swojej zony zamordowanej w Afryce dowiaduje sie ze byla ona na tropie wysledzenia afery o koncernie farmaceuytcznym ktory testuje swoje wyroby na biednych ludziach z Kenii.Gdyby tan film byl oparty na faktach dla mnie byl by bardziej wiarygodny.
Zdjecia powoduja ze film laczy w sobie klimat filmu dokumentalnego,przyrodniczego i thrillera.to mi sie bardzo podobalo.
muzyka tez calkiem calkiem.plusem sa tez aktorzy-para Ralph Fiennes ktorego bardzo lubie i Rachel Weisz tworza naprawde ciekawy kontrast-ona daje swojej postaci sile,odwage,zdecydowanie w wypowiadaniu swojego zdania on - lagodnosc,spokoj,niesmialosc a czasem nawet nieporadnosc.Z czasem widac jak budzi sie w nim zacietosc i zlosc.
Ralph Fiennes jest jednym z moich ulubionych aktorow ktory pomimo ze nie jest super przystojniakiem ma w sobie to cos-bardzo magnetyczne cos jak Alan Rickman czy Colin Firth.
ciekawym rozwizaniem jest wprowadzenie retrospekcji.Wazne jest to ze nie poczulam jak zlecialy mi te dwie godziny i nie nudzilam sie.i co jeszcze wazniejsze- zaczelam sie zastawawiac i nie potrafilam sie usmiechac jak wyszlam z kina.
oczywiscie nie zrozumialam wszytskiego wiec jak obejrze po polsku to moze zredukuje moja recenzje co nieco:)

xandria

Tez ogladalam ten film i niestety mialam zupelnie inne odczucia.Denerwuje mnie ,ze Europejczycy i Amerykanie biora sie za robienie filmow o biednej Aryce wykorzystywanej przez ogate kraje Zachodu.Wedlug mnie to troche marna proba zeby zmniejszyc swoje wyrzuty sumienia.Film bardzo przypominal mi -Hotel Rwanda -tak znowu mowiono o konflikcie miedzy Thutsi i Hutu i o tym ,ze wlasciwie swiat zachodni mial to gdzies. Sadze ,ze takie filmy nie zmienia istoty rzeczy , nie poprawia sytuacji tamtejszych spoleczenstw.Ludzie ogladajac -wiernego ogrodnika czy hotel rwanda-owszem pomysla ,ze to straszne ,niewyobrazalne itd ale po wyjsciu z kina powroca do swoich spraw , swoich problemow.Wedlug mnie to jest najwiekszy minus filmu.A plusy no coz piekne ,przesliczne zdjecia Cesara Charlone. Sam watek milosny a wlasciwie opowiesc o milosci glwnego bohatera do swojej zony tez jest niczego sobie .Ogolnie mozna obejrzec ale mnie specjalnie nie poruszyl

Piotrek C.

syla

Po ponad roku powracam do tematu Afryki za sprawa obejrzanego filmu "The last king of Scotland" Film chcialam obejrzec juz dawno, a tutaj w Fin nadarzyla sie okazja, taki wieczor filmowy byl zorganziowany pprzez kolo politologów, bylam ja, moja wspolokatroka, 6 Finow i Finka:)
Po obejrzeniu takiego filmu zawsze lubie to skonfrontowac z rzeczywistoscia i dzieki temu przeczytalam bardzo interesujacy wywiad Jagielskiego z Ryszardem Kapuścińskim, ktory osobiscie Amina poznal. I dzieki temu mam juz szerszy obraz nie tylko o dyktatorze, ale o calym tle sytuacji politycznej w Afryce, bardzo dobry kawał tekstu,na wszelki wypadek zamieszcze:
[link widoczny dla zalogowanych]
jesli ktos bylby zainteresowany.
no wlasnie, spodziewalam sie filmu, glownie o dyktatorze, ale to moze dlatego ze nie doczytalam do konca streszczenia. a to glownie historia lekarza, ktory naiwnie po skonczeniu studiow, ucieka do Ugandy w poszukiwaniu przygody. Przygode znajdzie, to na pewno, bedzie mial znaki do konca zycia.Stanie sie osobistym lekarzem Amina, po pewnym czasie jego doradcą. Ta historia jest standardowa. Nicolas jest oczarowany Aminem, dostaje od niego podarunki, staje sie jego doradca, ale nadal naiwnie wierzy, ze to nie niesie ze soba zadnej odpowiedzialnosci ani wdziecnzosci w kierunku Amina. Tak, ludzie w Afryce po prostu tak rozdawaja rzeczy, bo maja ich za duzo. Czas,w ktorym widzimy wszystko cukierkowo jest za dluga do tego kiedy zosatje nam pokazana prawdziwa rzeczywistosc.i jak gdzies pzreczytalam juz, jest to film o bardzo powaznej tematyce, a polowe filmu widzimy jakto jest pieknie w Kampali, wszyscy pluskaja sie w basenie a bohater obraca laski.to komediowe zacięcie moze i bylo potrzebne, ale mnie sie nie podobalo. jesli chce sie lżej podejsc do filmow o takiej tematyce powinno sie to zrobic w taki sposob w jaki zrobiono "No man`s land". z klasą.
teraz o roli Foresta Whitakera.jest naprawde, naprawde dobra. ta postac przypomina mi psa, takiego ktory patrzy na Ciebie takim wzrokiem, ze nigdy nie wiesz, co zrobi. Raz skacze, bawi sie z Toba, ale rownie dobrze moze skoczyc do gardla i rozszarpac, nawet nie wiadomo kiedy.jego wyraz twarzy jest naprawde przerażający momentami. widac syndrom tyrana ktory widzi wroga w kazdym naokoło.syndrom Stalina.i nie tylko zreszta.
Druga polowa filmu, mimo ze wstrzasajaca bardziej mi sie podobala. ale z drugiej strony, moze ta fairy tale jest taka specjalnie, zeby pokazac ze czasem totalnie nie jestesmy swiadomi bagna w jakim tkwimy.
Aha jeszcze jedna sprawa. mam wrazenie ze takie filmy tracą, jesli wplata sie w nie historie miłosne. mam wrazenie, ze ten stracił.
Muzyka byla za bardzo rozrywkowa czasem.
Ogólnie rzecz biorąc disturbing, ale pomaga znajomosc realiow.

Piotrek C.